pop saati 21 yaşında

geçen pazar gözüme çarptı; öyle yazıyordu ekranda, 21 yıldır değişmeyen puntoyla. Inuendo ve Rod Stewart dinledim; Ricky Martin çıkınca kanal değiştirdim. Tabii o kısa sürede Erhan Konuk'un tok sesi ve giderek kelleşen tepesiyle kısa bir geçmiş turunu eksik etmedim. Gidip bisiklete bindim oralarda; tetris oynadım, ateri salonlarının sigaralı ortamından korkup içeri girmedim ama top oynarken dizlerimi çizdim.

İlkokul zamanlarımızda, o gizemli cıngılı ile, kaykaylı çocuklar ve bankta oturan iki içi geçmiş ile; bizi başka yerlere-bilmediğimiz yerlere-bilmediğimiz dillere götürürdü pop saati. Michael Jackson'ı, Madonna'yı, Bon Jovi'yi tanıtmıştı; biz varoşlardakilerin MTV'si olmuştu yıllarca, kısacık yayınıyla. Henüz o zamanlar sınıf atlamak gibi bir derdim yoktu ve kimsenin mutlu saati beni germiyordu; ama babamı kızdırırdı bu ecnebi işi.

Erhan Konuk, hep Türk Sanat Musikisi şarkıları tanıtır gibi tanıttı şarkıları, belki de bu şekilde kandırdı test-çekimlerinde big-brother'ları...

Çok şey öğrettin bize Pop Saati; uzak bir patikayı işaret ettin Tolkien edasıyla, okumasak da anlamasak da, bak gün geldi dengi dengine geldi herşey. Hey hey!

travmalar cumhuriyeti

Hala ölmedim. Kaldığımız yerden devam etmeli o zaman.

Travmalar cumhuriyeti (tc) kısa süreli mutluluklar arası geniş karanlıklar ülkesidir. Bu karanlıklar her türlü şekil ve içerik denetimine tabidir. Denetim sonucunda oy birliği aranmaz, oy çokluğu yeterlidir. Hatta karar bile verilmeyebilir; kararsızlık ve kalakalmışlık tc'nin tipik özelliğidir.

Tc, kısa güneşli günler ile uzun-soğuk-karlı-puslu-buzlu-soslu günlerin anlaşılmaz bileşiminden ibarettir. Yılın büyük bölümünde karartma geceleri uygulanır. Kendini eve kapatma günleri isteğe bağlıdır ama tclilerin bu alışkanlığa sıklıkla başvurduğu görülür. Tc vatandaşları bu nedenle köstebek gözlüdür; güneş ışığına alerji duyarlar; daha çok hisleri gelişmiştir; ama onlar da yanlış gelişmiştir; herşey bazı yanlışlıklar ve kafa karışılıklıları üzerine kuruludur. Bu yanlışlıklar, doğru hareket etmeyi güçleştirir. Kendilerini harekete geçirmeye çalışan kişilere karşın yoğun güvenlik unsurları ile donanmış olan Tc'liler uzatılan elleri ısırmayı sever çünkü henüz kendi elleir gelişmemiştir. Kendinde olmayan şeyleri başkalarında görmeyi sevmezler.

Tcliler, sınıf atlama konusunda başarısız, üç adıma atlama konusunda ortalama düzeydedir. Mutlu saatler konusunda tecrübesiz, kedi besleme konusunda yetersizdir. Genellikle kanaat notu ve gidiş yoluna verilen puanlarla sınıf geçerler. Net sonuç bulmakta çok kötülerdir. Attıkları adımların duvarlara çarpması sonucu, bilinmeyen bir tarihte tcliler için adım atmak yasaklanmıştır.

Daha önce berlirtildiği gibi, tc'nin resmi içeceği kızılcık şerbetidir. Bu nedenle Tc, kızılcık ormanları ile doludur. Kızılcığın kaşındırıcı yapraklarını Tcliler şifa niyetine her dertlerinde kullanırlar. Kaşınmak kutsal bir eylemdir Tc'de. Kaşınmak, anıların deri altından çıkartılması ve yeniden kullanımlası açısından, yeniden-üretim/tüketim için bulunmaz bir nimettir.

Tc, friday i'm in love'dır; everday is like sunday'dir; ben akşamları sevmem-akşamlar sorun yaratır'dır; titrerim mücrim gibi baktıkça istikbalime'dir; lifting shadows off a dream'dir ve en güzel günlerini demek bensiz yaşadın'dır.

Travmalar cumhuriyeti, nefes alma ünitelerini canlı tutarak ayakta kalır; bu üniteler, her ay ünite dergisinin içindekiler bölümünde yeniden hatırlatılır ve ay sonunda denetime tabi tutularak yoklanır. Eğer hayatta kalınmışsa bu 40 gün 40 gece kutlanır, fakirler sevindirilir, eş dost ziyareti yapılır.

Tc, şizofrenik göndermeleri ile bir bütündür; bölünemez.