gezegen dünya uzakta
gündüzlerin değeri biline dursun (ya da değeri yüceltile dursun), geceleri kimse iplemez. geceleri unutturmaya çalışıyorlar, tuhaf bir biçimde yaşamamızı engelliyorlar. ince ve yeni bir iktidar biçimi... oysa gece ne kadar kendi halinde.
her halde speed kullanan birisi olsaydım tam anlamıyla yaşayabilirdim geceyi (suratım tanınmaz hale gelebilirdi, gerçekten "bir rüya için ağıt" dökmeye gerek yok). ama gece genellikle gün ışığının yorgunluğunu tadıyor şu yıldızlar. gündüzleri uyusam sadece geceleri yaşasam... amma ve lakin bir süre sonra eski haline getiriyorlar adamı. okula git, şunu yap, buraya uğra...
geceleri bütün ulaşım araçları da uyuyor, uyutuyorlar. geceleri çıkmayalım diye. yürümeye kalksan köpekler kovalayacak (belediye diziyor onları, hatta onlara insan etinin güzel olduğu fikrini aşılamış). oysa gece ne kadar kendi halinde.
soruyorum kendime, herkes gece yaşasaydı o zaman gün ışığının yorgunluğundan ay ışığının yorgunluğuna mı sürüklenirdik. mmm... boşver. herşey böyle devam etsin. kimse bozmasın yaşantısını ki sakin olsun kaldırımlar.
ne demiş billy corgan: days are much too bright, we only come out at nights.
ne boş bir yazı
