maria

bütün gece yoldaydım,karanlığın ortasında
en iyisi dönmek eve otobandan istanbula
biraz müzik iyi gelir; yardım ederdi varmama
gece geçtiğim şehir; köpekler havlar, aşk kaçar...

(şair bu dörtlükte, aşkın bir tür köpeklik olduğunu ve ne kadar havlarsan-inlersen-ulursan-ağlarsan ağla, aşkın kendi bildiği yolda, kaçış hatlarında yaşadığını ima ederken, ev gibisinin olmadığını ve yalnız yatağın hiç yoktan iyi olduğunu söylemektedir.)

içki içmeyi sever ara sıra sigara
bunlar yakışır ona madonna edasıyla
bilmediğim dillerde şarkılar söyler,
sanki yarın yok gibi yasamak ister
maria...

(bu dörtlükte ise, bize yabancı-garip-uzak gelenin her zaman bir çekicilik taşıdığı kabülü vardır; öyle ki onun ne olduğundan bağımsız olarak bizim o adsız kadına yüklediğimiz anlam vardır ve bir de isim: maria!)

acımasız bir şehirde, kanım döküldü yerlere
artık herşey senin elinde dön- döne döne;
şimdi anladım o gitti,
çünkü sen geliyordun.
yaşın binin üstünde herşeyi biliyordun
maria...

(müzik benim zikrimdi-döndüm durdum, dizelerine atıf var; ve tabii ki gel ne olursan ol yine de gel... konya'dan hindistan'dan, fark etmez; istanbul ve ankara-buldum seni en sonunda. bulunan şey, bizzat içeridekidir; gelen de giden de odur. ol dedin bana bak oldum'dur; olunacaktır, hamdık piştik olduk hesabı...metinlerarasılık... insanlararasılık... dön dolaş aynı yerdesin.)

geçmişinden bahsetmezdi, bu zamana aitti.
bildiğim kadarıyla babası çok içerdi
bir gün ödersin bunu, istanbul yağmuru yağarken
bahsetti aniden
gitmekten...

(babalar önemlidir; ben hayatta en çok babamı sevdim-örneğin. geçmiş ise yabancı bir üljedir hepimizin bildiği gibi. giriş var çıkış yok. dolayısıyla oralara girmenin alemi yok. alemsin... gerek yok böyle şeylere; gitmiş işte en sonunda, yağan yağumurun önemi yok; kimdi giden kimdi kalan-diye sorulmuş ayrıca; giden mi suçludur her zaman-lütfen; iğne başkasına çuvaldızı kendimize...)

(kesmeşeker-maria-içinde içindekiler vardır)- saçmaladık üstad, doğamız gereği- kusura bakma!