gitmek-beklemek

durup dinlenmeliyim belki biraz; yalnızlığın ve parasızlığın tadını çıkarmalıyım; sanki yapmadığım bir şey; en tecrübeli olduğum konu bu: olsun, daha iyi yapabilmek için çokça pratik yapmak lazım. Aslında yolda gittiğime inandığım zamanlar yerimde sayıyordum belki ya da o kadar hızlı gidiyordum ki hissetmiyordum gittiğimi... yoldan yana-yolun yanında-yolcu olduğumu söylemiştim bir seferinde; kaydetmiştim buraya da; ama şimdi durup beklemenin yanında mı olmak gerek...

durup beklerken aklıma gelen, aslında gidiyor olmam gerekirdi; çukurova mavi dedi ki; "anadolunun bağrından memleketine kavuştururum seni, doğmadığın ve doymadığın o yer ne kadar seninse işte ama ye sen yolda arınabilir misin geçmişinden kuruntularından?" Diyorum ki "başka biri olsam mutlu olur muyum; denedim ve tepti silah, kustu attı beni dışarı, içine sığındım hayal, yalan mıydı bütün bunlar?" diyor ki "senden başka biri ancak senin küllerin olabilir, sen o küllerden geçebilirsin daha öteye, ben ancak bunu biliyorum".