büyük hayaller

her zaman bir yerlerde duyarım bunu (belki de kendi kendime çok sık tekrarlıyorum); "büyük hayaller büyük hayal kırıklıkları yaratır". ortalama birisi olmanın sırrı da tam burada, ne büyük hayallerin olsun, ne de büyük hayak kırıklıkların.

sanırım bu seçeneği geçiyoruz hep... bizi beslediği için hem büyük hayallere hem de büyük hayal kırıklıklarına ihtiyacımız var. dur ya, yoksa kendimi mi kandırıyorum ben?

"mutlu insanların hikayeleri yoktu"*

richard brautigan bir kitabının arka kapak yazısından