Herşey değişebiliyor, her şey değişmeyebilir

Atina’da değişiyor, Atina da değişmiyor. Otobüs fiyatları değişmiş, yolumun üzerindeki dükkânlar değişmiş, büfedeki adam değişmemiş, istediklerim-arzu ettiklerim değişmiş, otobüsümün rotası değişmemiş, şehir merkezinde duyduğum heyecan değişmiş,

Beni anımsıyor mu bilmiyorum bu yollar, benim sesimi hatırlıyor mu bahçedeki kediler bilmiyorum. Değişimden korkan bir muhafazakâr mıyım yoksa? Güvendiğim çok fazla ses var, koku var, varoluş hali var. Evet, korkuyorum değişmekten bir yandan da arsızca yeni şeyler istiyorum. Kitabı açıp bakıyorum ki oldukça klişe bir çelişki içindeymişim; klişelerim de değişsin, aynı kalsın, değişsin, aynı kalsın…